Bir günde bitirdiğim; gerek sürükleyiciliği, gerek alegorik hiciv yeteneği sebebiyle elimden bırakamadığım bir kitap oldu. Son Ada. Dünyaya, topluma, sözde "demokrasi", "başkan", kavramlarına haklı bir eleştiridir. Kendinizi adadaki kırk haneden birinde yaşayan bir sakin iken, kandırılmaya müsait koşullarda doğal düzeni bozan vs. doğanın ve doğalın, serbest kalışın bir başka 'sözde başkanın deyişiyle':anarşistlerin yanında bulabilirsiniz. 'Yazar'ın sonu ne oldu, bizim yazarın umduğu gibi daha sonra adaya dönüp yeniden düzene yardımcı oldu mu?.. (spoilerlı yorum): Bakkal'ın dilsiz oğlunun, köpekbalığı Başkan ile kendini yardan aşağı attığı paragraf; hem boğazımı düğümledi, hem de hâla bir şeylerin değişebileceğine dair inancımı hatırlattı, arttırdı. .."Bakkalın kambur oğlu ilk kez duyduğumuz sesiyle martıları bile dehşete düşürecek bir çığlık atarak Başkan'a doğru olanca hızıyla koştu, ona vurdu ve çarpmanın etkisiyle ikisi birlikte yardan aşağı uçtu. İki gövdenin de boşlukta çırpınarak düştüğünü, sonra kayalara çarpıp parçalandığını gördük."

Son AdaZülfü Livaneli · Remzi Kitabevi · 200951,7bin okunma

·

5 görüntüleme

Öne Çıkan Yorum

Oğuzhan Koçyiğit

@oguzhankocygt ·

5yıl

Etkileyici bir kurgu șüphesiz. Incelemenizin güzelliğinden sıyrılarak söylemek isterim ki kitabı son derece basit buldum. Tüm livaneli kitapları gibi politika ruhu ile yazılmıș ve sonuç olarak yine Popülarite yine Livaneli yine....

sena

@HildaBlue ·

5yıl

Yorumunuzdaki 'basit'liğe kuşkusuz katılmaktayım. Ama gerek Oğuz Atay, gerek Cemil Meriç, ve bir süredir devam ettirdiğim birkaç alanında 'ağır' kitapların ardından, beni basit diliyle dinlendiren bir yandan da George Orwell- Hayvan Çiftliği vari düşündüren bir kitap oldu. Ve üzülerek söylüyorum ki bu Livaneli'nin kaleminden okuduğum ilk kitap dolayısıyla yorumunuzun devamı hakkında şu anki birikimim bir şahsi görüş bildirmeye yetmemekte.. (şuraya da katılmaktan kendimi alıkoyamayacağım sanırım: yine Popülarite...)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sena