Tek başına çalışmalarında hiç bir zaman, hatta o sıralarda bile iltizamlı olamamıştı; belirli bir sistemi yoktu. Bunlar, sadece ilk hayranlık, ilk hararet, bir san'tkarın geçirdiği ilk hummaydı. Ordinov, kendi kendine bir sistem yaratmak istiyor; bunu yıllardır içinde taşıyordu. Ruhunda bu hususta yavaş yavaş, henüz sisli, belirsiz, fakat harikulade tatlı, huzur verici fikirler beliriyor, sonradan bunlar yepyeni, aydınlanmış bir şekle giriyor, adeta onu hırpalayarak dışarı boşanmak istiyordu. Genç adam, henüz cesaretsizce içinde doğan bu düşüncelerin hakikate uygun ve yeni bir buluş olduğunu, hususiyet taşıdığını hissediyordu; içindeki yaratma kuvveti gitgide gelişip kökleşiyordu. Fakat bu düşünce ve hayalleri olgunlaştırarak fiil haline geçirmek, onun için ya çok uzak, yahut büsbütün imkansız bir şeydi.
Ordinov, herkesi kendine yabancı buluyor, yaşadığı ıssız çölü birdenbire terkederek uğultulu, gürültülü şehrin ortasına düşmüş bir keşiş gibi sokakları dolaşıyordu.
Sayfa 9 - Varlık Yayınları - Nihal Yalaza Taluy Çevirisi
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.