43 syf.
·
Puan vermedi
‘Yapmamayı tercih ediyorum’’
Kitabı satın alırken tezgahtarın bana söylediği cümle idi. Sonra karşılıklı muhabbet etmek amacıyla sordum ‘’beğendiğiniz bir eser sanırım? ‘’
‘’ Evet, çok beğendim, siz de beğeneceksiniz’’
‘’Neler kaldı aklınızda?’’ dedim.
Bu tanıtım cümlesini kitabı satarken söyleme gereği duyduysa, tercih etmeye karar verdiği onlarca yapmayacak eylemi olmuştur diye merakla cevap bekledim ama sessiz bir alış veriş sonrası oradan ayrıldım.
Kitabı okudum ama o kadar çok soru birikti ki kafamda tekrar tekrar okudum yine de cevaplarını bulamadım.
Katip Bartleby, neye karşı pasif direniş sergiliyordu? Düzenli bir hayatı, evi, yemek alışkanlığı bile yokken , düzene karşı gelmek ise amacı bunu neden işe girerek yapma gereği duydu?
Tüm sessiz direnişine rağmen, avukatın iş yerini değiştirmesine sebep olması mıydı kazancı ? Ya da tüm çalışanlara ‘’ tercih ediyorum- etmiyorum’’ kelimesinden öte hangi etkiye tepki düşüşüncesi aşılayabildi? Üstelik hiçbir ikili ilişkileye ihtiyaç duymazken, avukatın ne olursa olsun ondan vazgeçemiyor olmasından bile bir nebze mutluluk duymadı.
Avukatın yaşadığı vurdumduymaz umursamaz hayatına karşılık ona sınav mıydı Katip Bartleby? Vicdanını rahatlatma, günahlarının bedelini ödeme şekli miydi? (Etme bulma dünyası tabirinin ispatı olarak) Ya da gerçekten çok çok iyi bir insan mıydı avukat?
Diğer üç çalışan hava durumu insanlar misali avukatın ruh haline göre her dediğine itiraz etmeksizin fikir belirtmeksizin taraf olurlarken neden silik tip karakterlerin ötesine geçemediler? (kıyakçılığın sonu ayakçılık gerçeği )
Sayfalar ilerledikçe tamam şimdi Katip Bartleby'in bu direnişine sebep olacak , beni doğruluğuna inandıracak bir olay, yaşanmışlık ya da bir örnek anlatılacak diye bekledim ancak kitabın sonunda belirtilen gerekçe bana çok da geçerli gelmedi.
Katip Bartleby, bence direnişin sembolü değil kaybedecek hiç bir şeyi kalmayan bir adamın çaresizliğidir.
Cevapları aramak yerine neleri yapmamayı tercih etmeliyim diye kendime yöneldim.
Yaşayamadığımız hayatların faturasını başkalarına kesmek yerine zamanında yaşamamız gereken anda işte tam da o zamanda yüreğimizin sesini dinlemeyi tercih etmeliyiz. Beklenen kariyerler yerine mutlu olduğumuz yerde olmayı, hesap cüzdanının bol sıfırlı olmasından ziyade tebessümlerimizin kahkahalara dönüştüğü mutluluğumuzun sonsuz oluşunu tercih etmeliyiz.
Henüz göremediğimiz şehirlere gidebilmeyi, başını okşayamadığımız çocukların varlığını hatırlamayı , yüreğimize işleyen dostlukları sevgileri kaybetmemeyi tercih etmeliyiz.
Bütün gece sigara, dert, düşünce, suratsız bir vaziyette uyanarak sabah sabah yollara düşmenin, her akşam yorgun argın eve dönmenin çilesiyle ah vah etmeyi değil, var olan tüm kötülüklere , tüm dert ve hüzünlere başkaldıracak güce sahip olabilmeyi tercih etmeliyiz.
Tüm direnişlerimiz ister sessiz, isterse bol eylemli gürültülü olsun ama bir amaca hizmet etmeli. Bu gerekirse kendimiz, gerekirse şiddet gören bir canlı, eziyet edilen bir işçi, haksızlığa uğrayan bir, çocuk, bir kadın , bir erkek hiç fark etmez değmeli.
Kitabı belki farklı ruh haliyle , farklı tepkilere sahip düşünceler ile okuyanlar olacaktır. Şunu belirtmeden geçemeyeceğim ben kitaptan daha çok incelemeyi beğendim.
Kitabı iki kere okudum ancak , kitaptan çok çok daha fazla beğendiğim, 
Rahime #29233619 incelemeyi defalarca... Niye mi sessiz direnişin sebebini anlamaya uğraşmak yerine senin tercihlerine kör, sağır ve dilsiz kalınması beni çok daha etkiledi.
Neyse , ben kendi tercihlerimle hesaplaşmaya gideyim.
Okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim.
··
2.557 görüntüleme
Cobain şöyle diyordu;
“Kendim olduğum için nefret edilmeyi, kendim olmadığım için sevilmeye tercih ederim.”
Sevilmek, yahut nefret edilmek elimizde değilse de, kendimiz olmayı tercih edebilmek elimizde...
Bana iyi gelen duru, gerçek ve oldukça net tespitlerin için eyvallah ablacım.Rahime Hanım'ın incelemesini okuyup, beğenmiş ve eseri listeme eklemişim :)
Teşekkür ederim Eylül. Okuduğunda merak ediyorum katip hakkındaki düşüncelerini:)
Bu yorum görüntülenemiyor
Abla incelemeni geç gördüm. Güzel bir inceleme olmuş ama ben bazı noktalarda size katılamıyorum. Bu kitabı okumuş biri olarak. Nedeni ni açıklarsam. Yazar bu kitabı yazarken sahipsiz kalmış mektupları okuyan bir posta memurunu resmetmiş. Zaten katip Bartleby geleçege dair umutları,olmayan, hayal kurmayan, geçmişi olmayan bir karakterdi. Zaten #34590836 de Borges bunu bahsediyor olabilir. Çünkü Katip Bartleby eserini babil kitaplığa eklemiş bir yazardır. J.Luıs Borges tabi ben farklı bir basımını okumuştum.
:) Ferah abla, ne yalan söyleyeyim senden böyle bir inceleme geleceğini tahmin etmiştim. İçimemi doğdu, yoksa abdala malum olur gibi malum mu oldu bilmiyorum ama hissettim. :) Kitabı seninle aynı pencereden okumuşuz, buna sevindim. Bartleby'nin direnişini ben genele yaymadım, kendi özelimde değerlendirip içselleştirdim. Dediğin gibi Bartleby neye karşı direniyordu, yapmamakla ne yapmak istiyordu anlamamıştım ben de. O yüzden incelememde Bartleby'yi anlamaya çalışmayın hissedin demiştim.
Katip Bartleby'ye farklı bir bakış açısı getirdin Ferah abla, eline sağlık. Ayrıca kitaptan çok incelememi beğenmen, hem üzdü hem sevindirdi. :))
İtiraf ettim incelememde tekrarında yine söylüyorum, senin incelemen kitaptan çok daha iyi. Bu katip, benim kimyama uygun bir adam değil. Sessizlik benim çok tercih ettiğim bir duruş olmadığı için beğenmedim. İyi ki incelemeni geç de olsa okumayı (affola) tercih ettim :))
6 sonraki yanıtı göster
"Yaşayamadığımız hayatların faturasını başkasına kesmek yerine zamanında yaşamamız gereken anda işte tam da o zamanda yüreğimizin sesini dinlemeyi tercih etmeliyiz" Bu cümleniz o kadar yerinde ki...Ancak yüreğinin sesine kulak vermeyi bırakalı çok oldu insanoğlu..
Karşılığı bulunmayan, cevapsız kalan onca soru işareti, okuyucununun aktif katılımını sağlamak istemiş olabilir desen o da değil, öyleyse nedir bu eseri bu kadar tutulur kılan?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.