202 syf.
·
Puan vermedi
Adım Ferah. Emekliyim, 2 çocuk annesi ve bekarım. Hayır dul değil bekar. ‘’Dul’’ eşi ölenler için nüfusta uygun görülen medeni hal ibaresi artık.
Hani şu ‘’ dulun ambarı dolu dahi olsa bir çini buğday götürülmeli ‘’ tabirine uygun düşmeyen kadınlardanım.
Eşin ölürse bağlanan dulluk maaşı, ayrılırsan (sosyal gelirin yoksa ) alacağın nafaka harici herhangi bir ayrılık geliri olanlardan da değilim.
Sevmek ve anlamak yerine, garip , sevimli bir yaratık ama yalnız kadın dul yargılamalarının, çekinceli bakışlarının mağduruyum.
‘’Eksik etek’’ ,’’ delik boncuk yerde kalmaz ‘’ tanımlamalarını çekinmeden kullanabilen kadınların hemcinsiyim.
İnsanların yaşadığı hayatı , yaşamadığı halde biliyorcasına onları aşağılamanın , taciz etmenin ne çok yolları var.
Ben kimim, yaşadıklarımı ben mi seçtim? Gençtim, sevdim sevildim , mutluydum umutluydum. Yıllar geçti, sevdiğini sandığım adam, sevmekten vazgeçip hep başkalarının peşindeydi.
Ne yapmalıydım? Görmezden gelip yaptıklarını , belli etmeden sezdiğim zaaflarını , onun çapkınlıklarından kaynaklı bitmekte olan evliliği onarmak için çırpınıp duracak hatta bunları yaparken zayıflıklarını hissettirmeden , onun sayesinde ayrılmadım diye bir de teşekkür mü etmeliydim?
Kiminiz belki yadırgıyor kararımı, kiminiz çocukların hatırına, geçici sevdalardan muhakkak evliliğe dönüş yolunu bulacaktır erkek sabretmeliydin diyor. Kiminiz ise erkeği elinde tutmanın ( ne demekse elimde tutmak mülki hakkımcasına) yolunu bilemediysen kabahatli sensin diyor.
Yapamazdım yapamadım da. Ben kimim, neredeyim sorularından sonra kendimle olan mekanımda kendim olmayı seçtim.
Ardında bırakabilmenin, ayrılmanın , unutmanın aklımıza en çok da ruhumuza uygun bir zamanı vardır. Arkadaşlarınızdan, işinizden, yaşadığınız şehirlerden , eşinizden öyle bir an olur ki evlatlarınızdan , sevgilerinizden, ailenizden.
Zamanı gelince vazgeçmekten çekinmedim. Hayatı soluk almaktan ibaret saymadım. Yüklenilen rolleri görevim , mecburum diye yapmadım. Ne annelik, ne evlatlık, ne eşlik, ne de iş . Anneyim diye çocuklarımı sarmalarken kadınlıktan, kadınım diye de anneliğimden ödün vermedim ve duygularıma deri değiştirir gibi davranmadım.
Vazgeçmeyi başarabildiklerimle ruhumda, onurumda oluşacak çatlakların hiç birisine müsaade etmedim.
Kendimden vazgeçmedim..
Zaman akıp gidiyor; saçlarım ağarmaya başladı, kırışıklar ise gözle görülecek kadar belirginlikte.
Ayrıldıktan çok sonraki yıllarda birini sevdim sandım. Akıllı, merhametli iyi bir adamdı. ‘’Niyetimi sorgulama’’ dedi inandım. Çünkü inanmaya sevmeye çoktu ihtiyacım. Birlikte yürümeye kararlıydık, birbirimizin yaralarını sarmaya , gelecek kuracak adımlar atmaya.
Sonra birden bire ayrıldım ondan . Belki de hiç anlamadı neden ayrıldığımı , ya da ben anlatamadım vazgeçişimin sebeplerini.
Sadece bedenimdi istediği, herhangi bir eşyaya sahip olurcasına , yenisini alana değin zevk alacağı , yenisinden sonra bir köşeye atıp unutacağı , sorgulamamı istemediği niyetinin adı ona göre sevgi idi.
Herkes aynı geliyor , çevremdeki tüm erkekler şaşırtmıyor artık beni. Kalbim yeniden çarpar mı, yepyeni heyecanlarla atar mı , eğri bakışlardan , sahte duygulardan arınmış adamlar ile yolumuz kesişir mi bilmiyorum.
Kalbimden geçirdiğim tüm güzel şeylerin çoğunun başıma gelmesini hayat engelledi belki ama nelerden vazgeçmem gerektiğini , kendim olmamın sevincini öğretti.
Biraz da gelelim kitaba;
Sahafları gezerken işletmeciliğini yaptığı kendisi de 
Yurdal Işık yazar olan tavsiyesi üzerine tanıştım bu kitapla ve Erendüz Atasü'nün diğer kitaplarıyla. Çok fazla okunan bir yazar değil ama ben anlatımını , öykülerindeki yaşanmışlıkları çok sevdim bu vesile ile Yurdal Işık'a teşekkür ederim.
Kitabın adına bakarak sadece dulluk öyküleri olduğu algılanmasın.
Yıllar sonra karşılaşan iki eski sevgilinin yeniden birlikte olma umutlarının sınandığı, eşi kanserden ölen bir adamın ikinci evliliğin taraflarının ve adamın çocuklarının acındıran duyguları, bir yasak aşk heyecanının kabul edilebilir geçerliliği, alkol bağımlısı bir boya ustasından beklenmeyecek şekilde duyulan güvenin boşa çıkmayışı, güven duyulan bir bahçıvanın aslında nasıl da merhamet simsarı olduğu, aşık olduğu kızın bir Türkle evlenmesine seyirci kalmak zorunda olan Simon’un inadı, Çanakkale savaşında eşlerini kaybeden bir Türk ve İngiliz kadının hissettikleri, bir tıp öğrencisi kızın geçmişinin sorgulandığı , Madam Buttefly operasının yeniden yazıldığında ülkeler arası siyasi acılarının sebeplerinin , alevi Sevgi ile sünni Köksal’ın umdukları ama yaşamak zorunda kaldıkları hayatları ve üç kadının yaşamlarının anlatıldığı, anlatılırken terk edilen aşklardan, vazgeçen sevgililerden ve dönem dönem siyasi darbelerin, yaşanılan sıkıntılı yılların da çok güzel ifade edildiği toplam on dört öykü var.
Geçmişte kalan özlemler, vazgeçmek zorunda kaldıklarımız, vazgeçenlerimiz, terk edenlerimiz ya da mecburiyetlerimiz. Olmak istediğimiz yerde miyiz yoksa olunması istenilen yerlerde? Sorgulamak , didiklemek istiyorsanız şöyle bir yaşanmışlıklarınızı okumanızı tavsiye ederim
Keyifli okumalar.
··
524 görüntüleme
Çok hemde çok yakınım severek evlendi,oyle cok sevdiler ki birbirini..yada sadece kadin sevdi... 2 cocuklari oldu ..daha dogrusu 2.ye hamileyken kadin aldatildigini ogrendi ve affetmedi..affedemedi.. bosandi.. ben onun durusuna hep hayran kaldim.. calisicam dedi... ve calismak icin elinden ne geliyorsa yapti her yere basvurdu.. Ama Ferah abla, hani diyorum ya ben bu durusa hayran kaldim diye.. ben o kadin icin cevrede hic bunu duymadim biliyor musun?..
Denilen sey suydu; dul çok cikmasin disari,
Duldur laf olur,
Cocuklari var otursun evde
Ne calismasi nerden cikti ..
Tek cikmasin disari..
Yahu biri de cikip demedi ki bu kadin insan insan.. "Kafami dagitmaliyim calismaliyim bisekilde oyalanmaliyim biseylerle cocuklarima da bakarim" dedi..
Bilmiyorum..toplumdaki bu algidan nefret ediyorum..nefret...
Tesekkurler inceleme icin🌸💕
Ben teşekkür ederim güzel yorumun için. Maalesef toplumun kadın erkeği fark etmiyor bakış açısı hep aynı. Değişmesi, değiştirilmesi, umursamadan sırtların dönülmesi temennim. Umarım..
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Kitabın adını sevmedim hiç. Kimseye yas yakışmaz bence. Güzel kalemine, güzel yüreğine sağlık. :)
Kitabın adı sadece bir öyküye ait olsa da diğer öylülerinde de aynı beklenti var toplumdan kaynaklı. Ben de beğenmedim ismini ama öyküler salla adını gitsin dedirtiyor o güzel anlatımları ile. Teşekkür ederim Liliyar.
Hayat olması gerekenle aslında olan arasında geçen bir serüven gibidir Ferah hanım. İnsan en sonunda kendiyle yaşamayı öğreniyor. Zira yaşamak için bir başkasını beklemek kendimize yapacağımız ya da yaptığımız en büyük haksızlık aslında. Bazı insanlar yalnızlığın kendisi olarak geliyorlar dünyaya. Ne anlayani oluyor ne de duyani. Ve tüm hayal kırıklıkları da dahil olanlar bizi biz yapıyor her ne kadar mecal bırakmasa da ruhumuzda.
Yüreğinize sağlık Ferah hanım yüreğe dokunmuş yine cümleleriniz.
Çok teşekkür ederim Elif hanım. Gönül ister ki hep keyifli paylaşımlarda buluşalım ama hayatın gerçekleri çok müsaade etmiyor.
Delik boncuk yerde durmaz da ne demekmiş Ferah abla? :))
İlk defa duydum.
En sevdiğim incelemelerin senin kendini de anlattığın incelemelerin oluyor. Yüreğine sağlık.:) 💖
Teşekkür ederim Sezen çok sağol. Benden gelecek inceleme bu kadar olur yaşanmışlıklar ile kitaptan okuduklarım karşılaşıyor.
Nasıl da içten bir inceleme olmuş, teşekkür ederiz.
Ferah Abla, senin canlılığın bu kitabın ismine uymuyor, senin de dediğin gibi :)) Yine kendi hayatını da kattığın ve su gibi akıp giden güzel bir inceleme olmuş, ellerine sağlık ;)
Keşke her kadın onuru, gururu için sizin gibi dik durabilme cesaretini gösterebilse...
Tüm kadınların 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kutlu olsun...
Ferah hanım, bu yaşadıklarınızda emin olun yalnız değilsiniz, bir çok kadın aynı muameleye , aynı yargılara mâruz kalıyor. Siz çok güçlü bir kadınsınız ki bu baskılara boyun eğmeyi değil ,kendiniz olmayı tercih ermişsiniz, gurur duyulacak bir davranış, bir hemcinsiniz olarak sizi tebrik ediyorum. Kitapla ilgili de merak uyandırdınız en kısa zamanda edinip okuyacağım :)
Çok teşekkür ederim sağolun, beğeneceğinizi umarım keyifli okumalar diliyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.