Ayak çekti hükümet kapısından
Soyundu padişahlık hırkasından
Gördü ki bu dünya bir boş mekândır
Su üstüne kurulmuş bir binadır
Bu tarlaya kerem tohumunu ekti
Dâr-ı karara doğru niyetlendi
Güzel adını yazıp koydu cihanda
Keremden el çekmedi bir zamanda