Sesler duyuyoruz sadece, ayağımızın altında ezip geçtiğimiz yüreklerin iç burkan sesleri...
Aldırmıyor, yürüyoruz karanlıklara. Ve karanlıklar arttıkça daha da çoğalıyor körlüğümüz. Ne bize gelenleri fark edebiliyoruz, ne de bizden gidenleri... Bir başka duvar çıkana kadar karşımıza, umarsızca yürüyoruz hayatın biz sandığımız kalanına.
Sayfa 60Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.