"Derdi olan ancak kendini tepeden tırnağa bulaştırır. Derdi olmayan bunun zahmetine yeltenmez. Abdo, toplumun belleğinde çengelli iğneyle kapatılmış meseleleri, metnin rahmine düşürüyor, büyütüyor, kolluyor, düşüyor, toparlanıyor, mevzileniyor.
( -alıntı- )
“Yazma! Yazıp da kendini öldürme.”