"Benimde yerim bu el oldu yâhu
Gençlik bahçesinde sel oldu yâhu!
Çünkü tâ derinden bağrımı yaran,
O başımın tâcı el oldu yâhu!
Saçları boynumda dalgalandı da,
Beni boğmak için tel oldu yâhu!
Ateşte yaktıktan sonra nefesi
Külümü savurdu, yel oldu yâhu!
Ben bu halden ibret almadan göçtüm.
Ondan ibret alan, el oldu yâhu!"