Kızın gözleri hemen tekrar yaşlarla doldu. “Onu zor durumda
bırakmamalıydık. Bize ihtiyacı var! Blöfümüzün işe yarayıp yaramayacağını
bilmiyoruz ve bunu öğrenmek için hiçbir zaman
şansımız olmayacak.”
Sözleri kalbine bıçak gibi saplanmıştı. “Ölseydik, ona daha
az yararımız dokunurdu.”
“Keşke onunla birlikte yurt dışında herhangi bir yerde, sahte
bir ad altında saklanabilseydik, yalnızca o yeterince büyüyünceye
dek..."