İhtiras
İnsanoğlundaki ihtiras, hadîs-i şerîfte şu şekilde ifâde buyurulur:
“Âdemoğlunun altından iki vâdîsi olsa, ister ki üçüncüsü olsun. Onun gözünü ancak toprak doyurur. Allâh -celle celâlühû- tevbe edenlerin tevbelerini kabûl eder.”
Muhteris, dünyâdan üç bâriz vasıfla ayrılır:
1. Topladıklarına doyamamak,
2. Umduklarına nâil olamamak,
3. Her türlü gönül, irfân ve mâneviyat mahrûmu olmak.
Muhterisin gönlünü saran tamahkârlık, orada ilâhî aşk ve ihlâsa en ufak bir yer bırakmaz. Ne hüsrandır ki, böyle kimselerin ömürleri mal istiflemenin hamallığı ile geçer. Hayatları bir “körebe” oyununa döner ve hazîn bir son ile nihâyet bulur.
Muhterisin doyamadığı dünyâ hayatı hakkında Nâziât Sûresi’nin 46. âyetinde:
“Kıyâmet gününü gördüklerinde, (dünyâda) sadece bir akşam vakti ya da kuşluk vakti kadar kaldıklarını sanırlar.” buyurulmaktadır.
*Osman Nuri Topbaş
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.