Bütün bir 19. ve 20.yy devrimci güç/iktidar mücadeleleri tarihi apaçık bir biçimde göstermiştir ki, bu hareketler, güç/iktidar olmaya odaklandıkları ölçüde önce iç ilişkileri ve örgütlenme tarz ve kurallarıyla daha sonra da bizatihi asli amacın içeriği bakımından devrime/devrimciliğe özgü nitelik ve değerlerden uzaklaşmakta, hatta kopmaktadırlar. Romantik denilen ama aslında harekettin bu nitelik kaybına isyan eden devrimcilerin bu süreçler içinde tutunamamalarının nedeni de budur. Onların dramı, doğru, haklı bir davayı yanlış bir zeminde savunmuş olmaktır.
Sayfa 187Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.