Az önce metroda dünyalar güzeli bir kız gördüm.
Âmâ'ydı.
Bir yanı eksikti.
Ama birde ailesi önemsemiyecek olacak ki
Pantolonu da biraz kısaydı.
Birde önünde bir poşet vardı.
Deterjan mı ne vardı.
Baktım baktım baktım.
Sonra üzüldüm üzüldüm üzüldüm.
Bu hissiyat üzerine dilimden kalemime bu mısralar dökülüverdi.