Çocuklar bilinçsiz toplumun birer kurbanıdır. Örnek aldıkları ya da örnekleri bizler onlara yeteri kadar iyi şeyler aşılayamıyor, televizyon denen şeyden ahlak dersleri alıyor, çevresindeki kişiliklerden racon denilen hayali yasalardan adamlık öğreniyor, en önemlisi ise oyun oynaması gereken yerde bizlere maruz kalıyorlar. Hatalı çocuk yoktur, hatalı büyükler vardır. İnanıyorum ki hepsi benzerine çeker. Eskidendi o alimden zalim, zalimden alim tabiri.
Başarı denilen şeyin manasını karıştırır olduk taklit ile... Başarı yapılmamışı yapmak olma durumundan çıkıp başarılıyı takip etme durumuna gelmiştir. Keza çocuklarımıza gösterilen başarı türleri de film aktristleri, futbolcular, kolay yoldan zengin olanlar ve şu çok beğenilen internet fenomenlerinin dudak uçuklatan gelir kaynakları ile özenilen yaşam tarzları...
Bugün çok yakın tanıdığım bir insan evinde, çocuklarının ve torunlarının da bulunduğu yerde kendisini asmış. Allah affetsin... Ancak kişi ölümüyle dahi örnek olmalıdır. Bu tür hadiselerle karşılaşan çocuklar asla bu anı unutmaz ve yeteri inançları yoksa da bu durumu bir alternatif olarak belleklerine yazarlar.
Size ise demek istediğim toplumun suçunu bireysel algılayıp kendinize yüklemeyin. Her çocuk kayıbı toplum olarak bütün yetişkinlerin suçudur. Dilerim bundan sonraki yaşantınız gönlünüzce olur...
Öğretmen kelimesini ise eğitmen, rehber ya da klavuz olarak değiştirilmesini en çok isteyenlerdenim.
Bacanak