Kitabı elime aldığımda o kadar ince bir kitap ki anlatamam. Zaten şaşırmaya başlamamın ne ilki ne de sonu oldu bu. İbrahim Tenekeci'nin çoğu kitabı bu şekilde oluyor. Sanırım kitabın içindeki cümleler,kelimeler, harfler o kadar çok dolu ki bu da biz okurlara yetiyor ve artıyor da Rabbim sen olmasan kimin aklına gelirim ben diyerek güzel bir başlangıç yapıyor. Sayfaların arasında kendinden bir parça bulamayan yoktur sanırım. Günlük tutmanın da ötesine geçip sanki edebiyatın tüm türlerini bir şenliğe davet ediyor gibi.
Böyle güzel yazmışken bana incelemek düşmez
Diyecektim, demedim..