Uçuş Denemeleri Başka Kitaplar İbrahim Tenekeci

Açıkçası ince ve kısa olmasına rağmen oldukça huzur veren bir kitap oldu.Yazar yaşadığı anlardan küçücük anılar paylaşarak bizlere yaşadığı o anları birebir okurken yaşatıp, tebessüm ettirdi.Ve giriş cümlesi aslında tam anlamıyla beni bağlayan cümle oldu. "Rabbim sen olmasan kimin aklına gelirim ben?" Ne içten ne huzur yüklü bir cümle bu... Sanki üzerindeki tüm dertleri kökten alıp uzak diyarlara götürüyor, böyle sakin bir deniz kıyısında dalgaların sesini dinleyerek kitap okuyorsun sonra martılar kanat çırpıyor, güneş elini ayağını çekiyor üzerimizden... Bir huzur ki biliyoruz dönüş onadır...

Yazarın ilk okuduğum kitabı. Sayfası az olduğu için hemen bitiririm diye düşünmüştüm ancak okumaya başladığımda çoğu paragrafı tekrar okuma ihtiyacı hissettim. Zira cümleler kısa, net gibi gözükse de içeriği çok derin ve bir kaç dakika üzerinde düşünüldükten sonra idrak edilebiliyor.

Bu kitap benim için değişiklik oldu, farklı bir tarz nihayetinde. Öncelikle yazarı merak edip hayatını okudum. Edebiyatla yakından uğraşabilmek için liseyi yarıda bırakması bana çılgın bir ruhu okuduğumu düşündürdü. Ve tüm hassas şairlerde rastladığımız aynı öykü...Kendi hayatından notlar düşen yazarın aktardıklarından anladığım kadarıyla tüberküloz geçirmiş. Yani çoğu şair gibi veremzede:( Senatoryum bahçesinde elinde kalem şiirlerle nefes alan bir şair hayalimde kalan...

Son olarak, politikadan ve gündemden uzak kaldığını söyleyen yazarı nette araştırdığımda gördüm ki, tam da siyasetin dibi bir gazetede köşe yazarı İbrahim Tenekeci. Hem de öyle edebi yazılar falan değil yazdıkları bildiğimiz gündem eleştirileri. Yazılarından birkaçında, şu karışık ortamda insanları nezaketle hoşgörüye çağırsa da diğer siyasi yazarlardan dökülen aynı kelamları görmek beni hüsrana uğrattı..
Velhasıl okumaya değebilir, ama yazdıkları ile çeliştiğini düşündüğüm için hevesim kırıldı...

Kitap 72 sayfa, incecik, zarif bir deneme kitabı. İçerisinde İbrahim Tenekeci'nin kısa denemeleri yer alıyor. Bazen kısacık bir öykü kıvamında olan denemeler ciddi anlamda su gibi akıyor. Elinize aldıktan sonra bitirmeden bırakamazsınız. Denemeleri, hayatla bağdaşmış imgeleri çok fazla içeriyor. Mesela: "Bantın ucunı arayan tırnak gibiyim." cümlesi.
Kitabın sonlarına doğru "Başka Yerler" başlığı ile bir çok yer ele alınıp, hissedilen duygulara yer verilmiş. İbrahim Tenekeci'nin bu kitabı 2002 yılında çıkmış. Ve bu yıla kadar 8.baskısında.
Okuyun derim, keyif alacaksınız..

Neden İbrahim Tenekeci denilince aklıma ‘’Samimiyet’’ kelimesi geliyor? Samimiyetle İbrahim Tenekeci arasında bir bağlantı var da ondan bence. ‘’Uçuş Denemeleri’’ kitabındaki naifliği ve sıcak bir dost sohbetiyle sizi; hani hatırlar mısınız, çocukluğunuzda salıncakta sallanırken zirveye çıktığınızdaki o sevinç ve yüreğin pır pır hopladığı (Yürek pır pır hoplar mı ya? ‘’Hop hop hoplar’’ olmayacak mı doğrusu? Hayır, bence yürek pır pır hoplar.), zıp zıp zıpladığı ve uçtuğu hali vardır ya hah işte tam olarak sizi ona davet ediyor. Kitabın kapağı da bence bu yüzden çok isabetli olmuş.

Hayatımda pek süslü şeyler yapmadığımı düşünüyorum yani en azından bir kitabın içinde. Ama ilk defa, hayatımda ilk defa altını çizdiğim bazı yerlerin samimiyetinin yanına küçük bir kalp koyuverdim. Bunu yapmam gerektiğini hissettim. Bir anda oluverdi. Bunu neden söylediğimi de bilmiyorum. Belki bana da yazardan birazcık samimiyet geçmiştir? Olabilir mi, neden olmasın?

Hani bazı insanları yanınızda sanırsınız da o aslında kendi içinde seferdedir; işte İbrahim Tenekeci onlardan biri. (Hiç kimse duymasın, sizi tanıdığım için sadece size söylüyorum. Benim de yazdığım bazı kısa denemelerim vardı. Yazmayı bırakmıştım. Bu kitabı okuduktan sonra devam etmeye karar verdim.) Sefer demiştim. Haydi, o zaman biz de kendi içimizde bir sefere çıksak?

İbrahim Tenekecinin tüm edebi samimiyeti, nokta vuruşlarıyla kısa kısa yazılmış küçücük anların cümlelerinde.Belki de uzun anlatımların yükünden kurtulmanın yoludur uçuş denemeleri.Yorgunluk kahvesinin keyfidir belkide...

Hayatı ayrıntılarda yaşayan siyasetten çok düşünmeyi, öğrenmeyi , insan olmayi kendine amaç edinmis bir gazetecinin hayata dair aldığı küçük küçük notlardan gözlemlerinden oluşuyor eserimiz.Bazı notlar hiçbir şey ifade etmiyor bazıları da duygularimiza tercüman oluyor.Gülümsüyor ve başımızla tasdikliyoruz yazarın düşüncelerini ve gözlemlerini kesfederken.kitap oldukça ince ve akıp giden bir anlatımı olduğunu söyleyemem ama sırf arada kalbe dokunan birkaç satırlar adına okunması gerektiğini düşünüyorum.

İbrahim Tenekeci bu eserinde hayatın içindeki ufak ayrıntıları kısa notlarla ve geniş bir bakış açısıyla okuyucuya aktarmış. Kitaptaki kısa ve net görünen bu cümlelerin her birinin ardında aslında çok derin anlamlar, üzerinde düşünülmesi gereken fikirler olduğunu düşünüyorum. Bu kitabı okurken günlük yaşantımızda gözümüzün önünde gerçekleşen bazı küçük ayrıntıların bile aslında yazılmaya değer, son derece değerli olaylar olduğunu farkettim.