Ağır Misafir

Gönül telimi titreten şiirlerle dolu bir kitap. Hepsini bir kenara bırakın. Sadece ilk sayfadaki "Üzülmedim Diyemem" şiirini okusanız bile, üstadın şiirindeki güzelliği görebilirsiniz.

Her dizesinde ayrı bir şiire rastlayacağınız bir yazar, İbrahim Tenekeci.
Ve dili bu kadar basitken, anlamlarının derinliklerini ölçememek...
Şair olmak bu, demek ki.

Kitapçı dükkanında kitabı incelerken bitirebileceğiniz bir kitap. Ama öyle yapmayın. Kütüphanenizde bulunsun. Her an canınız çeker. Tekrar bir şiire bakmak, okumak, dokunmak istersiniz. Nasıl? İyi mi? gibi sorulara bir cevap yazmak gerekirse; İbrahim Abi gibi bir kitap. On üzerinden 10 puan. Parantez içinde (2008 En İyi Şiir Ödülü - Türkiye Yazarlar Birliği)'ne sahip bir kitap. Tercih edenlere keyifli okumalar.

Câmiî’den eve dönerkenki ferahlık Sâdece Mü’minlerin bildiği Şiir böyle bi’ şey mi ?

Modern cağda bir derviş olan İbrahim Tenekeci her ne kadar "sen böyle güzelken bana söz düşmez/ bakma şiirler yazdığıma" dese de ben yinede bu harikulade şiirlere bi bakın derim. Tenekeci'nin özellikle bu kitabı Ayhan Kurt'un şu dizesini düşürdü aklıma "bir iç kanama gibi sessiz ve derin".

İbrahim Tenekeci/Ağır Misafir
"Sen böyle güzelken bana söz düşmez
Bakma, şiirler yazdığıma."

Şu iki satır yetiyor sevmeye.
Bir de tebessüme.

Şiire olan muhabbetimi bilen babamın, bana hediyesi "Ağır Misafir"
Öncesinde 'Peltek Vaiz' ve 'Güzellik Uykusu' adlı şiir kitaplarını okumuştum. Lakin en çok bu kitabını sevdim. En çok bu şiirlerinde yer buldum kalbime.
'Akşam olmasa olmayacak üzüntü' diyor şair.
Akşam olmasa, hava kararmasa, belirmese yıldızlar gökyüzünde belki bu denli tezahür etmeyecek hüzün içimize. Kim bilir...
Ben geceleri seviyorum. Şiiri gecede daha bir seviyorum. Hatta bazen hüznü bile seviyorum.
Ama umutsuzluğu değil asla, sadece hüznü.
Bir de İbrahim Tenekeci'nin şu dizelerini seviyorum.

"Günler artık okunaklı değildir
Eli ağırdır meltemin bile,
Yükselir her gün yaşamanın çıtası
Üzülmek ne kelime!

Sesine güvenen kuş gibi ölüm
Konar, ömrümüzün dalına.
Fena mı?
Fena. "

Yalinlığa ulașmayı bașaran diliyle gündelik olanı hayatımıza değen yanlariyla șiirine harman etmiștir ve bizim için İbrahim abidir, abimizdir. Okura bu sıcaklık ve samimiyetini dizeleriyle aktarabilen durușu ve yürüyüşüyle örnek aldığım hem kendini hem de çevresini yeșerten nadide bir șahsiyettir benim için.
Bu kitabında da yalnızlık, ölüm, yaşamın gerekleri ve hayatın içindeki ayrıntıları ustaca önümüze döküyor. Ağır Misafir konuk edilmesi ve ihtimam gösterilmesi gerekli bir șiir sunuyor okuyucuya.

Ölüm, tevazu, yoksulluk, aile ve yuva, sevgi, hüzün... Bu konularda yazılmış iç açıcı şiirler var Ağır Misafir'de. İç açıcı diyorum, aslında insana hüzün veriyor ama iç açmaktan kastım duygularımızın ufkunu genişletmesi. Ağır Misafir'de huzura da eriyoruz, hüzne de.

Kitabı bitirdikten sonra "Ağır Misafir"i dünyaya imtihan edilmek üzere gönderilmiş insan ya da genç insan olarak görmeye başladım.

Bu kitabı alma sebebim İbrahim Tenekeci'yi çok seven ve fuarda iki kitabını bana tavsiye eden bir dostumdu aslında. O bana Giderken Söylenmiştir ve Peltek Vaiz'den şiirler okumuştu, sonra gitti. Arkadaşımdan sonra tekrar fuara gittim ama İbrahim Tenekeci'nin diğer şiir kitaplarını da aldım.

Profil Kitap'ı düzensiz kapak tasarımları ve kitap ücretleri yüzünden eleştirmeden geçemeyeceğim. Belki de "Tenekeci abi(bir arkadaşın tabiri)" öyle istiyordur ama kitapları üst üste koyduğumda sırtlarında düzenli ve sıralı bir şekilde İbrahim Tenekeci yazmıyor. Bu kötü.