Bu dünyada etkileyici bir sürü başka şeyler de vardı.
Bunlar adeta içimde bir nehir gibi açıldı. Sanki nefes alabileceğimi bilmiyormuşum ve sonra almışım gibi. Bunun mutluluğuyla kahkaha attım ve bir an sonra PDY'deki ilk gözyaşlarımı dökmeye başladım. Mutluluktan ağlamıyordum. Üzüntüden de ağlamıyordum. Annem, babam ya da Paul yüzünden ağlamıyordum. Dolmuş olduğum için ağlıyordum.
Sayfa 312Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.