Sinema kendisini kilisenin cübbesinden daha değerli elbiselerle örter ve hiyerarşisi türlü türlüdür: Eğlendirir, öğretir ve güçlü bir intiba bırakır. Troçki, sinemanın dine ilişkin her arzuyu ortadan kaldırdığını, meyhane ve kiliseye karşı koymak için en iyi yol olduğunu söyler. Sinemanın işçi sınıfını kontrol etmek için bir araç olarak sağlama alınması gerektiğini savunur. Diğer bir deyişle Troçki baştan çıkarıcı gösterinin, devrimci söylem ve pratiğin olmazsa olmazı olduğunu düşünür.
Sayfa 11 - Boris Gunjevic
·
15 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.