Kıskançlığın kökleri, çocuğun hayatının, anne ve kendi arasındaki o kusursuz uyumun kaçınılmaz olarak koptuğu o ilk anlarına dek uzanır. Her çocuk kendisine ilk bakımı yapıp ilk özeni gösteren anneyi kulağını, gözünü dört açıp dinler ve teniyle duyumsar. İlk başlarda anne gözüne çok güzel görünür. Onun güzelliğiyle sarmalanmıştır. Ancak uyumsuzluğun ilk ipuçlarını sezişiyle birlikte ayaklarının altında ürkütücü bir uçurum da peyda oluverir. Aslında bu acının kendi içinde erdemleri vardır. Çocuğu ötekilerin de (yani onun dışındakilerin, başkalarının da) istekleri olduğunu anlamaya zorlamak üzere anne bakışını başka tarafa, dünyaya çevirir. İşte çocuğu bir arayışçıya dönüştüren eylem de budur.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.