öyle bir canlılık, bir iş sevgisi yaratılmıştı aramızda. Tembel insan anlamsızdı. Kaytaran, dalga geçen arkadaşlarımız sevimsizdi. Sadece çalışkan ve dürüst kişi değerliydi. Konuşmalarda, davranışlarda hep bu gerçek ortaya konulurdu. Tembelliğin yergisi, çalışkanlığın övgüsü yapılırdı. Kişiliğimiz bu anlayış içinde biçimleniyordu.