"Körlük" adlı roman yazarının okuduğum ikinci kitabı. Son zamanlarda çok fazla karşıma çıkınca artık alıp okumak gerekliliği hissettim kendimde. Yazarın farklı bir tekniği var, dümdüz devam ediyor cümleler, diyalog için herhangi bir noktalama işareti yok. Cümleler uzun, sadece virgül kullanımı fazla falan... Fakat bu özellik hiçbir şekilde kitabın akıcılığına engel olmamış. Su gibi aktı gitti kitap. Yazarın sanırım böyle farklı bir yazım tekniği olmasını sevdim. Onu özgün kılmış. Kitabı tabii ki beğendim. Ilk başta izlenimim tamamen farklıydı kitapta fiziksel olarak bir körlük beklemiyordum, gerçi alttan alta mecazi körlük vardı tabii ki. Son iki gündür kitapla yatıp kalktım, şu yoğun ev temposunda elimden geldiğince her boş anımda okumaya çalıştım. Önceden kitabın konusu ile ilgili hiçbir bilgim yoktu, iyi ki de yoktu, öylesine merakımdan okudum. Iyi ki de okumuşum. İnsanların kör olsa bile ne kadar alçakça davrandıkları, yardımlaşma ve dayanışmanın önemi. Hayatta kalma mücadelesi vesaire. Mükemmel işlenmiş. Ve kadınlar... Her yerde her zaman kurban olan kadınlar... O sahneleri okurken dayanamadım. Ve kadının hayatta kalma mücadelesi, gücü... ve en önemlisi sevgisi... İnsanların körlüklerini iliklerime kadar hissettim. Asıl körlük, fiziksel olan değildir. Biz hepimiz gören körleriz, bir şekilde bir şeyleri görüyoruz ama susuyoruz. Kitap eminim herkese farklı bir bakış açısı kazandıracak... okuyun :)

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022105bin okunma

··

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

luftmensch