Hüseyin Nazmi Yoksunluğu..
Taze zihinleri gelişmeye başlayıp okuduklarını anladıkları zaman ikisinde de okuma cinneti başladı. İlk okuma heveslerine özgü doymak bilmez bir açlıkla her ellerine geçeni okumak istediler. Önce hikayeler, kitapçılardan kirayla alınmış yahut arkadaşlarından bin ricayla istenilmiş yerli yabancı bir alay hikaye okudular. Çoğu zaman birlikte okurlardı, sınıfın bir tenhaca bir yere çekilirler, kitabı çekmecenin içine yerleştirirler, Ahmet Cemil yavaş sesle okur, Hüseyin Nazmi dinler ve işitemediklerini göz ucuyla süzerek tamamlardı. İki arkadaş fikirlerini, kalplerini bir kitabın bir sayfasında böylece birleştirirlerdi.
Sayfa 26
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.