Bir anlamda hayat sadece para, başarı, politika ve iş kıskacına girmiş bir angarya! Hayat "angarya"ya dönüştükçe tatsızlașır.
Hayatımız iyice tatsızlașmadı mı? Ne zamandır hayattan zevk-keyif aldığımız yok, hayatı" iş olsun" gibilerden yaşayıp sanki sıramızı savuyoruz.
Böyle olunca da içimizde kavga, stres, depresyon ürüyor ve birbiri içine girip yüreğimize abanıyor. Yüreğimiz karabasanlara mekan; yorgunuz, bitkiniz, küskünüz, mutsuzuz.