Lamarck’ın düşüncesine göre, yeni ihtiyaçlar yeni organların gelişmesine yol açar; yeni organlar kullanıldıkları oranda gelişimlerini sürdürür; bu tür kazançlar kuşaktan kuşağa aktarılır. Buna karşılık, organların kullanım dışı kalması zamanla körelerek yok olmalarına yol açar. Lamarck bu görüşleriyle, organizmaların kendi kendilerini geliştirme eğilimini ya da gizilgücünü kendi içlerinde taşıdıkları yolunda bir tez ortaya atıyordu.
Sayfa 74 - Cep/Düşün YayınlarıKitabı okudu
·
97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.