Gönderi

280 syf.
·
Puan vermedi
Ölüm Şairi...
OTUZ BEŞ YAŞ / CAHİT SITKI TARANCI Ölümden korkan, ondan delice kaçan bir şair. Ve ölümü en sek halinde anlatan bir çok mısra. Karamsarlığın içinde boğulurken bir o kadar da yaşama bütün neşesiyle bağlanmış bir insan. Uyandığı her gün için mutluluk duyan, Güneşi ve Ayı her görüşünde ölümden biraz daha nefret eden Cahit Sıtkı T. Okuduğum ilk şiir kitabının muhteşem yazarı. Ezberlediğim en güzel şiirin satırlarının sahibi. Ne güzel diyordu şair, "Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin!" Onun içinde yaşamak bir nevi nimet gibi bir şeydi bence. Çünkü ağaçlara, rüzgara, yağmura ve nefes alış verişlere bu denli tutunmuş bir insanın başka ne nimeti olabilirdi ki? Şiirlerinde ölümden başka doğa ve vatan sorunlarınıda ele almış Cahit Sıtkı. Ama biz yine de onu "ÖLÜM ŞAİRİ" olarak biliriz. Neden mi? Çünkü o ölümden kaçıp "ölümün" adı geçen en güzel ve unutulmaz mısraları aklımıza kazımıştı. "Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder, Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün." Belki de herkes onun ölüm şairi oluşunu sadece ölümden çok korkuyor oluşuna bağlar. Ama öyle değil. Cahit Sıtkı sadece ölümden korktuğu için değil yaşamayı da çok sevdiği için ölüm mısraları yazıyordu. Şiirlerinde yalın bir dil kullanmıştır. Öyle ki, bu şiirlerine kattığı imgeleri bile okuyucuya hissettirmeye yetiyor. Onun mısralarına sığdırdığı kocaman dünyayı ben bir türlü içime sığdıramadım ama. Neresinden baksam, neresinden tutsam da yetişemedim onun kalemine. Defalarca sıkılmadan okuyabileceğim en güzel şiir kitabı oldu benim için. Ve Bu şiir kitabı bende öyle bir etki yarattı ki okuduğum her satır ile dönüp yaşadığım hayatı sorgulattı. Nasıl yaşıyorum, şükrediyor muyum, ve bir gün öleceğimi unutuyor muyum diye. "N’eylersin ölüm herkesin başında. Uyudun uyanmadın olacak. Kim Bilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak. Taht misali o musalla taşında." O muhteşem şirinin son satırları. Benim ise kendime gelmemi sağlayan en anlamlı cümleler. Bu şiir kitabını mutlaka okuyun. Özelikle içinde ki OTUZ BEŞ YAŞ şiirini defalarca okuyun. Kapağını kapatın ve ölümden korkun. Bir Cahit Sıtkı gibi ölümden korkun. Ama ne olursa olsun yaşadığınız hayatın değerini bilip, hiç tükenmeyecek gibi sonsuz neşeyle yaşayın. Her gün doğan Güneş ve batan Ay için içinizden geldiği gibi satırlar yazın. Gülümseyin. AB'
Otuz Beş Yaş
Otuz Beş YaşCahit Sıtkı Tarancı · Can Yayınları · 202011,6bin okunma
·
20 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.