İşçisin sen işçi kal
Babam boşuna şöyle demiyordu bana: Seninle ben, kardeşim, zevk adamı da, aristokrat da, kaderin, doğanın şımarttığı şanslılar da değiliz, biz çilekeşler bile değiliz, biz yalnızca emekçileriz, emekçiler ve emekçiler. Emekçi, deri önlüğünü giy, karanlık atölyende iş tezgahının arkasına geç. Varsın, başkalarını aydınlatsın güneş! Ve bizim tenha, ıssız dünyamızda kendi kendimizin olan bir gururumuz, mutluluğumuz vardır!”
Sayfa 203 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.