Bize...
(...)Ve sabaha karşı Bekir Çavuş kollarımız arasında dünyaya gözlerini büsbütün kapadı. Bu adamcağız son dakikasına kadar kumandanın emrini, kendisine verilen vatan vazifesini yapmaktan başka bir şey düşünmüyordu. Son dakikasında bile, ne annesini, ne sevdiğini düşünüyordu. Kanı çekilmiş beyaz dudaklarından
çıkan en son cümle:
- “EMRİ YAPAMADIM” oldu.
Fakat ben ona kani idim ki, Bekir Çavuş vazifesini en iyi şekilde yapmıştı.
“Yarılmış toprak suya, su buluta emanet!
Yusuf kuyuya, Mısır Yusuf’a emanet.
Hak Nebî mağaraya, Medine Hak Nebi’ye emanet.
İbrahim ateşe, İsmail bıçağa emanet.
Ne bıçak, ne ateş, ne kuyu, ne de mağara etti ihanet.
Bekir Çavuş’um senin vazife şuurun kime emanet?..”
A-Z Kitap YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.