Kulakları çınlasın, bundan önceki iş yerimde, tartışmadan
hiç hoşlanmayan bir arkadaşım vardı. Herkese, «Kabul kardeşim» derdi. Sonra da hünermiş gibi öğünürdü: «Benim adım uyaroğlu, kime olsa uyarım!» La Fontaine'in kamışı gibi, her fırtına önünde eğilmeyi, fırtına geçtikten sonra doğrulmayı kurnazlık sayardı. Arkadaşımın kulakları bir daha çınlasın ki, benzerleri günden güne çoğalıyor yurtta.