"Sen benim hatalarım, günahlarım, sen benim masalım, mektuplarım, sen benim Galata'm, martılarım...Sen benim İstanbul'umsun. Sen yüzü İstanbul olan sevgilimsin benim. Ne vakit bir İstanbul geçse gözlerimden her yer sen olur, her köşede sana dair izler, kaldırımlarda ayak izlerin, hala selamlarım asılı duruyor martıların kanatlarında, bana benzeyen kadınlar taşıyor hala vapurlar. Bu meydanlar, tramvaylar, sana söyleniyor hala şarkılar. Sonra ben seni unutmaktan bahsediyorum dost meclislerinde. Sen artık sen değilsin ki. Sen o şehirde sevdiğim her şeysin. İstanbul durdukça ne mümkün seni unutmak!
Sayfa 56Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.