es selam!
şubat ayında yazarın ilk kitabındaki bazı tespitlerini çok beğendiğimden olsa gerek büyük bir heyecanla okumuştum bu kitabı.
ki hâlâ beğeniyorum. ama diğer kitapta çok az göze çarpan yoğun eleştirisel dil bu kitapta kendini daha çok açığa çıkıyor ve bir müddet sonra bıkkınlık vermeye başlıyor maalesef.
her şeye rağmen muammer bilgiç’in yanlışa olan kesin tavır ve taviz vermeyişini seviyorum.
kitap okunmalı? okunmalı, objektif bir tavırla ama tarafsızlığın olmadığını bilerek :) ve çokça saygı duyarak.
