Kitabın yazarı Viktor E. Frankl 2. Dünya Savaşı sırasında, nazilerin en meşhur ve ölümcül Auschwitz toplama kampında 3 yıl boyunca tutsaklık hayatı yaşamış bir psikiyatristtir. Kendisinin eşi, annesi, babası ve kardeşi bu dönemdeki toplama kamplarında hayatını kaybetmiştir. Kitap iki bölümden oluşmakta. İlk bölümde, yazarın toplama kamplarındaki deneyimleri yer almaktadır. İkinci bölümde ise kendisinin geliştirmiş olduğu logoterapi yöntemi genel hatlarıyla anlatılmaktadır. Logoterapi düşüncesi, insanın yaşamında anlam bulması ve varoluşsal boşluktan kurtulmasıdır. Kitapta da belirtildiği üzere hayatın anlamı kişilere, durumlara, şartlara göre değişmektedir. Bu durumda her insanın hayattaki anlamını kendi çabasıyla bulması gerektiğini ve buna yönelik ipuçları kitapta yer almaktadır. Bu noktada, hayatın anlamı soyut ve ulaşılamaz bir hedef olarak gösterilmemekte. Hatta insanın hayattan beklentisinin aksine hayatın insandan ne beklediğinin üzerinde durulmakta. Hayatında bir anlam bulan insanın bu yönde çaba göstererek, çözüm üreterek ve sorumluluk alarak mutluluğa ulaşabileceğini (ancak mutluluğun hedeflenerek ulaşılamayacağını ancak bir yan ürün olarak ortaya çıkacağının altını çizmekte) hatta daha ötesinde, değiştirmesinin mümkün olamadığı acılarında da bir anlam bulabileceğini ve onu göğüsleyebiliceğini anlatmaktadır. Öncelikle kitabın toplama kampı deneyimini yaşamış bir yazarın elinden çıkmış olması kitapta anlatılanları daha da değerli kılmakta. Kitaptaki fikirler, bize ait tasavvuf düşüncesi ile de paralellik göstermekte. Dolayısıyla kitabın düşüncesinin Türk okuru açısından daha bir anlamlı olduğunu düşünmekteyim. Kitabın önsözünde yazarın başarı ve mutluluk ile ilgili aşağıda yer alan sözleri, kitabın düşüncesini çok güzel bir şekilde anlatmakta: "Başarıyı amaçlamayın. Bunu ne kadar amaç haline getirip bir hedefe dönüştürürseniz, kaçırma olasılığınız da o kadar artar. Çünkü mutluluk gibi başarının da peşinden koşamazsınız; kendisi ortaya çıkmalı, kendisi oluşmalı ve sadece kişinin, kendinden daha büyük bir davaya kişisel adanışının amaçlanmayan bir yan etkisi olarak ya da kişinin kendini başka bir insana bırakışının bir yan ürünü olarak oluşmalıdır. Mutluluğun kendiliğinden olması gerekir, aynı şey başarı için de geçerlidir. Ona aldırış etmeyerek, kendi kendine olmasına izin vermeniz gerekir. Bilincinizi dinlemenizi ve bilginiz dahilinde bilincinizin sizden yapmasını istediği şeyi yerine getirmek için elinizden geleni yapmanızı istiyorum. O zaman, uzun vadede -uzun vadede diyorum!- başarı sizin peşinizden gelecektir, çünkü başarıyı düşünmeyi unutmuşsunuzdur."

İnsanın Anlam ArayışıViktor E. Frankl · Okuyan Us Yayın · 202336,1bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Adem