Âleme, Âdem ile nizam vermiştir Allah. Sonrasında Ademoğlu olan, diğer nebîler üstlenmiştir bu vazifeyi. İnsanoğlu, en sonunda rahmet Peygamberi ve kendi kitabıyla baş başa bırakılmıştır. Ama her ikisini de terk ederek yüzünü garba çevirmiştir, sanki nizamın kaynağı oradaymışçasına. Sonrası zaten felaket.. Dirilişin tınısını, Peygamber hayatlarında bulmuş yazar. Onların meşakkat dolu hayatlarından günümüze binbir öğreti getirmiş o şâirâne üslûbuyla. Çok Peygamber hayatı okudum ama böylesini ilk kez.. Tek eleştirdiğim nokta, verilen bazı bilgilerin, tasavvuf kültürüne dayanan noksan malumattan ibâret olmasıydı. Bunun haricinde hayata dokunan bir kitap. İyi okumalar.