Dünyayı cehenneme çevirdik, yetmedi develeri öldürdük, yetmedi palm yağı için ormanları yaktık, yetmedi kedilerin, köpeklerin ayaklarını kestik, yetmedi vahşi yaşamda ne kadar hayvan varsa neslini tüketene kadar kaçak avladık, yetmedi fillerin dişini, gergedanların boynuzunu, tilkilerin kürkünü, ayıların postunu, timsahların derisine kadar aldık. Evet hepsini Dostoyevski’nin o bahsettiği aşağılık insanoğlu yaptı, geri dönülmez bir butona basıldı ve son giderek yaklaşıyor, kendi adıma insanoğlu yerküreyi ne kadar çabuk terkederse o kadar mutlu olacağım, o zaman vurulan martının da hesabı sorulmuş olacak. Benim en fazla etkilendiğim Zülfü Livaneli kitabı, ağzına sağlık Onur.