Yalnızca insanların değil mekanların da beni heyecanlandırdığını, duygulandırdığını anlamıştım oralarda. Gençken insanların peşinde aptal gibi koşturup durursun. Sonra bir şey olur bir şey biter, vazgeçersin, kendini şehrin dinlendirici, teselli edici, şefkatli kollarına bırakırsın: Eski evler, ağaçlı sokaklar, yüksek tavanlı kahvehaneler, çay bahçeleri, parklar, eski berber dükkanları, eski bakkal dükkanları ve mavi doğramalı camelanlarında insanın alıp koynuna sokmak istediği ekmekleri sergileyen fırınlar...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.