Bütün insanlar mutlu olmak ister.Kullandıkları araçlar değişse de bunun istisnası yoktur.Hepsi bu amaca yönelir.Birinin savaşa gitmesi,öbürünün gitmekten kaçınması,farklı görüşlerin eşlik ettiği aynı arzudan ötürüdür.İradenin en küçük adamı bile sadece ve sadece bu amaca yöneliktir.Gidip kendini asanlar da dahil,bütün insanların bütün eylemlerindeki saik mutlu olmaktır.Ama yine de ,imanı olmayan birinin,herkesin dur duraksız yöneldiği bu amaca eriştiği,çok uzun yıllardan beri görülmemiştir…Bunca uzun süren,kesintisiz ve hep aynı sonucu veren bu sınanmanın,bizi,kendi çabamızla iyiye ulaşma konusunda beceriksiz olduğumuza ikna etmesi gerekirdi şüphesiz.Fakat örneklerden ders almayız…beklentimizin diğer seferlerde olduğu gibi boşa çıkmayacağını umarız.Ve bu yüzden şimdiki zaman asla tatmin etmez;deneyimlerimiz bizi yanıltır ve ebedi doygunluk olan ölüme kadar mutsuzluktan mutsuzluğa sürükler…Bu boşluğu,boş yere etraftaki şeylerle doldurmayı dener,elindekilerle tatmin olamıyınca bunu başka şeylerin eksikliğine bağlar ve bu sefer onların peşine düşer.Fakat hiçbiri sonuç vermez,çünkü dipsiz,sonsuz boşluğu sadece sonsuz ve değişmez olan ,yani Tanrı doldurabilir.Blasie Pascal
Sayfa 189 - iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.