Gönderi

Avrupa'yı gezip görmek için tarifsiz heyecanlanıyordum. En kısa tatilleri bile değerlendirip, kentteki bir otelde garsonluk yapmaya, para biriktirmeye başladım. Sabırla, özenle... Biriktirdikleri paralarla müzik setleri, arabalar alan memleketlilerim bana, ben onlara tuhaf tuhaf bakıyorduk. Seyahat alışveriş ya da gösteriş amacıyla yapılmadığı, yolculuk edilen ülkenin insanından ve kültüründen turistik kaygılar dışında kazanılmış görgü, bilgi olabildiği sürece insanı zenginleştiren, hoşgörüsünü, yaratıcı yanını, insanlığını arttıran bir okuldur. Bu okulun yaşı yoktur. Kalp gözüyle, samimiyetle bakan kişi, kendininkine benzemeyen kültürlerin insanını, geleneğini anlamaya çalışır. Ve anlamak, sevgiye giden son kapıdır.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.