‘Biliyordum’ diye yanıt verdi, ‘ama hep unuturum!..’
‘Senin büyük değerin bu, Panait! Bilmeseydin vay haline! Budala olurdun. Bilip de unutmasaydın, vay haline; soğuk ve duygusuz olurdun; oysa şimdi gerçek insansın: Sıcak, saçmalıklarla dolu, ölünceye kadar umutlar ve hayal kırıklıklarından ibaret bir yumak.’
Sayfa 389Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.