“Aşka söz geçiremez insan. Sanki çarmıha geriliyorum,
aklımdan çıkarsam kalbime, kalbimden çıkarsam aklıma ça
kılıyordu aşkının çivileri. Yaratıldığımız gün düşürdü onu
yüreğime yaradan. Mıh gibi çakıldım merkezine aşkın. Sebebim oldu benim.
Arz üzerinde sığındığım limandır o,
onsuzluk azgın dalgalarda boğulmak gibidir.
Sayfa 80 - Timaş yayınları
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.