-Yaşarken Ölümü Tadanlara
Yaşıyoruz Sessizce aşkın, emeğin ve dünyanın ölümle bir daha yüceltildiği bir varoluş simyası.
Yaşarken her zaman kendimizi eksik hissederiz.
Bir annenin gülümsemesine , sarılmasına yada bir babanın şefkatine bir şeyler eksiktir yüreği delen ama kimseye göstermeyen güçlü duran bir yanımız bizi tamamladığını düşünürüz. Yaşarken ölümü tadarız, ağlarken cehennemi .
Şükrü Erbaş eşi Hatice Hanım'ın vefatının ardından derlediği şiirlerden oluşuyor kitap.
Ölümü iliklerimize kadar hissettirirken yazar gökyüzüne bakmayı ihmal etmeyin diyor, gök misali.
Kitabı okurken tamamlanmayan cümlelerinin hayatların
Sevdaların insanları nasıl yitirdiğini hissettim. Şükrü Erbaş için o gökyüzünün teni yanıktı, kırıktı çünkü Ömür Hanımla geçirecekleri çok zaman vardı.Kitabın sonlarına doğru buruk bir şekilde tamamladım .Biz Ömür Hanımla konuşmak için taşların dilini öğrendik.
"Kimi seviyorsan acısı sende kalıyor."
İyi okumalar ^_^