Sabahattin Ali'nin kaleminden ne okusak severiz ama bu kitap, kendi duygularının birebir yansıması olduğu için daha yakın geldi bana. Eşi ve kızına yazdığı mektuplardan oluşuyor kitap.
"Sen bu karanlık ömrümün içine bir sevinç ışığı gibi, kurumaya yüz tutan ekinlere can veren bir nisan yağmuru gibi birdenbire geldin." sözleriyle ifade ediyor eşine olan sevgisini. Gerçek aşkın hala bir yerlerde olduğu umudunu koyuyor 21. yy insanlarının yüreğine.
Kitapta Filiz'e yazdıkları da yüzümde küçük bir tebessümle okumama vesile oldu. Okumanızı tavsiye ederim...