Buhrani bu kadar yaşatarak anlatabilen sınırlı sayıdaki yazardan biri. Kitabın içinde karakterin duygu geçişlerini o kadar net hissediyorsunuz ki gerçekmiş gibi dehşete kapiliyorsunuz. Zweig hayatına intihar ederek son vermişti. Yaşadığı karmaşayı, karanlık günleri, gri tonları o kadar canlı anlatıyor ki(süreci bu kadar net ve canlı anlatması yaşamındaki deneyimle ilgili sanirim) kitap bir solukta bitiyor. Okunması gerektiğini düşünüyorum.
"Sadece bir yaz daha yaşamak istiyordu, ama öylesine dolu dolu ki, bütün bir yaşamın yerini tutacak kadar."