"Kırmızıyı hiç sevmiyorum ben !" Diye yazmaya başladı Nevin. "Üstüme üstüme gelen duvarlarla aynı renk olduğu icin.." O sırada kapı çalındı . Telaş içinde açmaya gitti annesi . Az sonra babasıyla beraber içeriye girdiler. " Yemek hazır değil mi hala ?" Diye gürledi adam. " Hazır " dedi anne. " Hemen getiriyorum " Babası , her akşam olduğu gibi , masanın orta yerine kırmızı şarap şişesini koydu. Bardağını doldurup içmeye başladı. " Babamın geceler boyu içtiği kırmızı şaraptan nefret ettiğim için .." Kıpkırmızı , kanlanmış gözlerini Nevin e dikti baba. . " Babamın içkiden kanlanmış gözlerinin rengi kırmızı diye.." Babası içeri seslendi : " Gel buraya kadın ! Nerede kaldı şu zıkkım ?" Annesi , elinde yemek tenceresiyle içeriye girdi. Baba yerinden fırlayıp okkalı bir tokat attı anneye . Parmakları annenin yanaginda kıpkırmızı bir iz bırakmıştı. " Babamın beş parmağının , annemin yanagindaki iz kırmızı olduğu için .." Yetmemiş gibi , bir tokat daha attı baba. Annenin dudağının kenarından kan sızıyordu. " Annemin yarılan dudağından akan kanın kırmızısını nasıl sevebilirim." Diye yazdı Nevin.. . . Ben kırmızı hiç ama hiç sevmiyorum ! Çünkü o nefret , şiddet ve mutsuzluğun rengi..

Issız Kadınlar SokağıCanan Tan · Doğan Kitap Yayınları · 20191,409 okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ben Mero