Saçuñ sevdâsın itmekde göñül bir bûya kâni‘dür
Benüm baht-ı siyâhumda rakîb aña da mâni‘dür
Melekden hûrdan sebkat ider dildâr hüsniyle
Degüldür âb [u] gil aslı hemâna sun‘-ı Sâni‘dür
Benüm ‘ışkum señüñ hüsnüñ beyânın kılsa râvîler
Ne deñlü vasf iderlerse ke-mâ-hî cümle vâki‘dür
Nice mahfî dutam esrâr-ı ‘ışkı mekr ü hîleyle
Dutupdur iştihârı halk içinde hayli şâyi‘dür
Bugün mülk ü hazâyin her ne cem‘iyyet ki cem‘ itdüñ
Mey ü mahbûba sarf olmazsa ‘Avnî cümle zâyi‘dür