Cervantes, İspanya'daki okuyucu kitlesinin aptal ve uyduruk romanların cazibesine kapılmasını, ülkedeki bütün okumuş insanların zihni tembellik hastalığına yakalanmasının işareti olarak yorumlanmaktaydı. İnsanlar kendi ülkelerinde yaşam şartlarının iyileştirilmesi, halkın ekonomik açıdan refaha kavuşarak, zeka ve maneviyatının gelişmesi konularıyla ilgilenmiyorlar. Boşluğa düşmüş bu insanların ne düşünceleri ne kalpleri ne de iradeleri olması gereken yere odaklanmıştır.