... Modernistler'in-en azından bir kısmının- yaklaşımına bakalım:
... "Ilk şekliyle Muhammed Abduh tarafından ortaya atılan bu iddia, Muhammed ikbal tarafından felseff bir terminoloji
ile yeniden ifade edildi. Buna göre Kur'an'ın son vahiy ve Hz. Muhammed'in son peygamber olduğu gerçeği, insanlığın gelişmesi açısından oldukça anlamlıdır. Bu demektir ki, insan öyle
bir olgunluk seviyesine çıkmıştır ki, artık onun hazır vahyin
yardımına ihtiyacı yoktur. İnsan, kendi ahlaki ve fikrî kurtuluş
kaderini kendisi çizebilir..."
Bu pasajda modern insanın, İlahf irade ve vahyin egemenliği
karşısında istiklalini ilan etmesi, Kur'an'ın tabiriyle "tuğyân"ı,
oldukça çarpıcı biçimde dile getirilmektedir. Tablo oldukça
nettir: Eğer "gelenek", dini yozlaştırmış, Kur'an ve Sünnet'i
yanlış okumuşsa(!) Modernistler daha kötüsünü yapmışlar,
onu buharlaştırarak tamamen fonksiyonsuz hale getirmiş ve bu
suretle hayatın dışına itmişlerdir!