Cemil Meriç’in umutsuz, karamsar ve melankolik kişiliğini gördüm bu kitapta.Şikayetlerini,yaşadığı ülkeye dair umutsuzluklarını,kızgınlıklarını...Kültürümüzün kaybolmasına dayalı korkularını gördüm.Batı edebiyatının taklit edildiğini ve bunun kendi edebiyatımızı oluşturmamıza engel olduğunu gördüm...Okurken sürekli sözlük kullanmak zorunda kaldım.Yazıldığı dönem sebebiyle çok fazla yabancı sözcük var.Bu da okurken sık sık bölünmelere sebep oluyor.
