"Üzülmek değil bilmek binlerce yabanıl ve ıssız sokak hatırlar. Bu sokaklar uzanır o gece o yerde yatar ve son ayak sesini işitirken ve sonra da son kapıyı (ışığı bile söndürmemişlerdi) ve sonra sessizce yattı, sırtüstü, gözleri açık yattı tepede asılı küre sızlatan ve titremeyen parıltıyla yanarken sanki evde herkes ölmüş gibi" (Ağustos Işığı, sayfa 199)
<<<<<<<<<<<<
Yukarıdaki yazı aynen kitapta olduğu gibidir. Bu tür cümleler o kadar çok ki. Yarısına az kaldı, lakin ben bu kitabı bitiremezsem ki bitiremezsem ömrüm yetmemiş demektir, vasiyetim olsun sizlere; benim için okuyun, bitirin...
·
3 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.