Herkese merhaba.. Bugün Aytmatov'a ilk büyük şöhretini kazandıran, Fransız şair Louis Aragon'un 'yazılmış en güzel aşk hikayesi' olarak tanımladığı muazzam bu eserle karşınızdayım. Aytmatov, 2. Dünya Savaşı yıllarında ülkesinde karkagazlık (savaşta ölenlerin ailelerine haber vermekle yükümlü memur) yaptığı hepimizin malumudur. Gene böyle bir kara haber aldığında, bunu yazıya dökerek Cemile'yi ortaya çıkarır. Yazım hayatına başlaması ve dünya tarafından tanınmasını sağlaması açısından önemli bir eserdir. Dili akıcı sade ve anlaşılırdı. Yazarın betimlemeleri her zamanki gibi harikuladeydi. Topraklarına olan aşkını her sayfasına nakşetmiş adeta. Çocuk olan Seyit'in gözümden olayların anlatılması, anlatımın etkileyiciliğini artırmış. Kitaba başladığımda, bir çırpıda bitirebileceğimi hissettirmişti. Öyle de oldu. Konusuna gelecek olursak: Cemile Kırgız köyünde olan soylu bir ailenin gelinidir. Eşi Sadık, 2. Dünya Savaşı nedeniyle cephededir. Cemile güzelliği ile cephe gerisinde kalan erkeklerin rüyalarını süslemektedir. O erkeklerden biri de Danyar'dır. Cemile'ye platonik bir şekilde sevdalanmıştır. Bu platonik sevda çok şeye gebedir.. Aytmatov'un gençliği 2. Dünya Savaşı'nın zorlu koşulları ile geçtiğinden, yaşanan sefalet ve acılar kitaplarında ortak tema olarak söyleyebilirim. Bu da benzer şeyleri okuyormuşuz gibi bir izlenime kapılmama neden olabiliyor. Bu kitabında da o duyguya kapıldığımı fark ettim. Kitapta eleştirebileceğim nokta ise; kitabın kadın odaklı görünmesine rağmen, kadın dünyasının halet-i ruhiyesine yeterince girememesidir. Kitap bittiğinde şu son cümleler gibi hissediyorsunuz. Her fırça vuruşunda Danyar'ın türküsü çınlasın! Her fırça vuruşunda Cemile'nin yüreği çarpsın. Güzel gülücükleriniz eksik olmasın yüzünüzde. İyi okumalar dilerim.

CemileCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 201932,9bin okunma

··

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mustafa Tentik