Tıpkı okuduğum her Livaneli kitabı gibi Huzursuzluk'ta şaşırtmadı beni. Uyandırdığı merak duygusuyla bir günde bitirdim. Öncelikle yine her Livaneli kitabında olduğu gibi merak duygusu kitabı okuduktan sonra da bitmedi. Yezidiler kimdir, nasıl bir dile/dine sahiptirler, neler yaşamışlardır gibi gibi daha detaya ihtiyaç duyduğum birçok soru kaldı araştırmam gereken. Konu her ne kadar mülteciler gibi bilindik bir konu olsa da hiç bu kadar derinine inip bilgilendiğim olmamıştı. Meleknaz'ın, Zilan'ın en acısı da Nergis adına sahip iki bahtsızın yaşadıklarını empati yapmaya cesaret dahi edemedim. Mardin'e ait detaylar - biliyor olmamdan heralde- bir bir canlandı gözümde. İnançlar, batıl düşünceler, adetler, kültür... Hepsi çok gerçekti, çok doğru. Bir kez insanoğlu dediğimiz şeyin ne kadar tehlikeli olabileceğini görüp bir kez daha mülteci demeden önce neler yaşadığını en azından düşünmemiz gerektiğini anladım. Sonuna dair beklentim farklı olsa da beni çok rahatsız etmedi. Kısacası diliyle, kurgusuyla, konusuyla her Livaneli kitabına, özellikle de Huzursuzluk'a bir şans vermelisiniz!

HuzursuzlukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2017100,4bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nur DENİZER