Tanıştığınıza pişman olmayacağınızı söyleyebilirim size. Ütopik tarzda okuduğum en eğlenceli kitaptı. Bu dünyada herkes herkesi kendi kurallarıyla yaşatmak istiyor. Aonuç ise iğrençliklerden oluşurken kimse de ders almamış değil esasen. Kötüyken kötülüğü -tabiri caizse- dibine kadar yapan bir grubun düzelme aşaması. Aslında bir kişinin düzelme hikayesini ele alırken diğerlerinin de düzelmiş olduğunu görüyoruz sonucunda. Yani kızgın, arsız veya haylaz dediklerimiz bile düzelebiliyormuş. Zihin uyuşturmaları, korkutmalar derken zamanında insanlarda uyandırdığı hisleri o yaşıyor. Tam iyileştim derken karşılaştığı çıkmazlardan alınacak dersler satır ardında saklı. Belki istenilenden ya da amacından farklı bir son ama ‘ne fark eder bok püsür işte’ dedirtecek kadar da etkili cümlelerinde. Çünkü bir müddet karşılaştığınız her olaya bok püsür deyip geçiyorsunuz. Mesela: “yeni bir sayfa açmam gerek kendime, bok püsür işte” diyorsunuz ve bu cümleyi irdeleyecek olursak yeni bir sayfa açmanız gerektiğini bilecek kadar bilinçli ama bok püsür diyecek kadar da gamsızınızdır hala.

Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200992,8bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebrar Feyza Vurmaz